اسلام وعليک يا امام رعوف
چند سالي هست که با وجود خالي بودن جيب ها از پول.ونيت ها از اخلاص.
کمتر توفيق زيارت مشهد نصيب‌مان مي شود.
ولي خدا راشاکريم سالي يک بار روزي مان مي شود.
تحول هاي کوچک وبزرگ را در حرم ويا اطراف ديده مي شود.چه خوب و چه به نظر بعضي ها نا مطلوب.
و چيزي که دراين روز ها خيلي تحملش سخت به نظر مي رسد.
پوشيدن (گف پوش )(ويا همان کفش رو فرشي).وکم کم آنقدر اين کفش رشد کرده که من در خيابان هم ندارم که بخرم وبه پوشم .اون اوايل جورايي زخيم بود وبعد کف آن دوبل شد.وبعد رويه آن کليم شد.وحالا هم کفي دارد بسيار زخمي وآجدار که اگرروي پاي زائر را لگد کند پاي بيچاره مجروح مي شود.
بانگاه به اين خدام کفش پوشيده در حرم .شرمنده زائري مي شوي که در زمستان پاي پياده به مشهد مياييند.
راستي اين‌قدر ايستادن روي فرش مضر است.؟
اگر اين طور هست .آدم هاي زيادي هستن .که حاضرند بدون جوراب آنجا خدمت کنند.واين حضرات بروند با هر کفش در صحن هاي بدون سقف ساعات شيفت خود را بگذرانند.
اي کاش حرمت ها شکسته نمي شد.حتي در حرم امام هشتم .توسط (مثلا )خدام.
درباره این سایت