کفش هايم کو
چه کسي بود صدازد:سهراب؟
آشنا بود صدا مثل هوا با تن برگ
مادرم در خواب است
و منوچهروپروانه،و شايد همه مردم شهر
.
بايد امشب بروم
بايد امشب چمداني را
که به اندازه پيراهن تنهايي من جا دارد،بردارم.
)شعر از شاعر جوان معاصر
مرحوم سهراب سپهري)
درباره این سایت